Mooi man, dat zouden meer subs/slaven moeten doen: hun (eerste) live-kennismaking beschrijven met de Meesteres. Ene subjarno deed dat met en voor “zijn” Queen Jazz.
De gehele zomer werd ik bij elk raketje (het waterijsje – red.) dat ik of iemand slurpte, herinnerd aan Queen Jazz… Niet alleen door raketjes overigens, maar Queen Jazz zit pertinent in mijn geheugen. Het was namelijk zo dat ik de eer had om haar digitaal te dienen. Een vrouw met pit! Dwars door de digitale wereld en met dank aan een paar pittige pepers stond ik dansend mijn piemeltje te koelen met een raketje… niet te doen! Maar de geheimzinnige en sadistische lach van Queen Jazz hoor ik nog iedere dag! Het moest leiden tot een eerste kennismaking.
Mede geïnspireerd door een andere sub kwam onze ontmoeting tot stand. Met klamme handjes richting de bossen van Amersfoort en daar kwam het verlossende berichtje dat ik uit de auto mocht stappen. Vol zenuwen liep ik samen met de prachtige, oogverblindende en inspirerende Queen Jazz de bossen in. Hoewel ik vanwege de spanning een beetje snel liep werd mij rustig, maar zeer duidelijk, verteld dat dit niet de bedoeling was.
Na een ontspannend kletspraatje deed Queen Jazz haar tas open met, jawel, 2 blafbanden. Hoewel er geen hond in de buurt was, waren ze toch nodig. Snel de bosjes in, broek op de enkels en zo snel als mogelijk de elektrobanden om doen. Eentje in de knieholte en de andere bij, jawel, mijn ballen. Door de zenuwen duurde het even voordat ik deze goed had zitten, maar dat kwam vooral door mijn onhandigheid. Queen Jazz testte ze alvast netjes uit en toen was het tijd om verder op avontuur te gaan.
Omdat ik Queen Jazz uiteraard blij wilde maken ging ik nog even langs een pinapparaat in een winkel. Ik had het idee dat de blafband ieder moment af kon gaan, maar Queen Jazz hield zich keurig in.
Alhoewel… zodra ik in het zicht was voelde ik haar aanwezigheid direct. Ze voerde de spanning langzaam op en vooral die in mijn knieholte liet mij moves maken die ik normaal gesproken niet maak. Maar de sadistische lach die ik dan weer hoorde maakte alles goed.
Vervolgens uiteraard aan het werk voor Queen Jazz, want dat had ik ook beloofd. Keurig heb ik ieder stukje van de auto van Queen Jazz gereinigd, van buiten en van binnen. Ik mocht blij zijn dat ik door de stroomstoten mijn hoofd niet stootte of dat er iets mis ging, maar het was zowaar gelukt om alles tot tevredenheid te reinigen. Stroom stoten krijgen, gekke moves maken terwijl Queen Jazz staat toe te lachen en geen genade kent kan ik iedereen oprecht aanraden!
Queen Jazz vertelde mij nog wel dat ik de blafbandjes nog even om moest houden en haar opnieuw mocht volgen. Wat ging er gebeuren, waar gingen we heen? Als een hondje met 2 poten volgde ik trouw Queen Jazz en ja hoor, we gingen terug de bossen in. Toen er een mooi plekje was mocht ik de blafbanden weer af doen… maar Queen Jazz was nog allesbehalve klaar. Met een paar harde trappen met haar laarzen tegen mijn hangballetjes werd mijn stem hoger en kroop ik ineen… wat een heerlijke afsluiter.
Tijdens de wandeling terug naar de auto hield Queen Jazz trots de blafbandjes in haar handen terwijl we nog een aantal mensen groetten die de hond uitlieten. Queen Jazz had wel een blafband… maar de hond… die liep gedwee achter haar aan… naar hopelijk snel een volgend avontuur en ontdekkingsreis met de fantastische Queen Jazz!
subjarno
Wil jij ook een eerste kennismaking met Queen Jazz? Check haar site, ze legt e.e.a. zeer duidelijk uit. Maarrr... wil je eerst beter leren kennen? Check dan onze berichten en podcasts(!) over en door haar. Plezier!
