Kijk nu toch eens, kijk toch eens! De illustere Belgische Meesteres Medusa hebben we bereid gevonden om - uiteraard wanneer het haar uitkomt - een column te schrijven. En of ze kan schrijven! We broeien nog op een aparte startpagina zoals Lady Annabel. Maar we haasten ons wel om jullie haar eerste epistel te laten lezen. Want: GOED(!!), plus: een soort vervolg van ons artikeltje over haar event énnn... ze blijkt een BDSM-winkel te runnen in Brussel! Plezier!
Slet van de dag
Of ik nog wat verkocht heb. Een diepe zucht ontsnapt tussen mijn rood gestifte lippen terwijl ik het reclamebord op de stoep voor Subspace (mijn BDSM-concept store in Brussel) neerzet. Achter me staat Vivianne, de kunstenares wier werk ik tentoonstel. “Natuurlijk niet”, antwoord ik in gedachten. Je was zaterdag net voor sluitingstijd nog hier en vandaag is de eerste dag deze week dat de winkel weer opent. Als je snel geld wil, moet je aan het Noordstation zijn.
Ik grijns terwijl ik me Vivianne inbeeld; achter de ramen, smekend om zaad, geld en nog meer zaad. Haar mannelijke lichaamsbouw met de gespierde benen, smalle heupen doch volle torso en vlammend rode haren doen me denken aan slaaf S die daags voordien flink zijn best voor me gedaan had.
Slechts enkele minuten na de aankondiging van mijn ‘(Forced) Bi Lunchbreak’ op Fetlife, bevestigde slaaf S. al zijn komst. Of hij een halfuur eerder mocht komen zodat ik samen met hem een outfit kon kiezen. Het werd een zwarte, kruisloze panty, een minijurk met korset, zwarte lakleren Pleasers, een kanten masker en een rode pruik die, wat de kleur betreft, perfect in een kerstscenario zou passen. Een peniskooitje verzekerde de afwezigheid van zijn eigen hoogtepunt, maar het zou zijn plicht worden alle andere aanwezigen wél te doen klaarkomen. Ik doopte hem slet van de dag en gaf hem de eervolle opdracht de 7 geile slaven keurig te pijpen. “Ik hoop dat je dorst hebt,”, sprak ik hem toe, “slikken zul je”.
Keurig pijpen was niet wat slaaf S. deed. Nee. De doorsnee sekswerker aan het Brusselse Noordstation is er niets tegen. Slaaf S. was duidelijk niet aan zijn proefstuk toe en likte, zoog en rukte alsof zijn leven ervan afhing. Als een volleerd pornoster ging hij aan de slag met elke slavenpik die ik hem voorschotelde. Geen gezeur, geen gemaar. Zelfs niet bij het onverzorgde, bi-schierig mannetje dat vooral heel erg de weg kwijt leek en wellicht niet op de Lunchbreak thuishoorde.
“Alors?”, katapulteert Vivianne me weer naar de werkelijkheid. Ik probeer haar gerust te stellen en als ik haar eindelijk weer afgewimpeld heb, keer ik terug naar mijn geliefde winkel (mét SM-kelder) waar ik alvast mijn volgende (Forced) Bi Lunchbreak plan.
