Na ruim een jaar contact te hebben gehad via msn met mijn Meesteres, die ik via internet heb ontmoet, heb ik eindelijk de uitnodiging gehad voor een afspraak bij haar om flink gepijnigd en vernederd te worden. Toen ik dit bericht ontving begon mijn hart sneller te kloppen, emoties van blijdschap en angst gierden door mij heen. Maar ik wist dat dit was wat ik wou. Om 13:45 kom ik aan in Deventer. Mijn Meesteres had mij opgedragen om om 14:00 op het stationsplein te staan met mijn handen achter mijn hoofd. De adrenaline pompte door mijn lichaam terwijl ik om 13:50 op het stationsplein stond met mijn handen achter mijn hoofd. Doordat ik met mijn handen achter mijn hoofd stond en met mijn rug richting de klok kon ik niet zien hoelaat het was. Voor mijn gevoel stond ik er al ruim een half uur en was bang dat mijn Meesteres me in de steek had gelaten. Enkele ogenblikken later zag ik een prachtige dame met een intens strenge blik mijn kant oplopen. Dit moest haar zijn, mijn Meesteres, zij die mijn leven compleet zou maken. Ze kwam voor me staan en gaf me een kusje op mijn voorhoofd. “Hoi slaafje, eindelijk is het zover, de dag van de waarheid, je grote keuring” en ze gaf me een knietje in mijn zak. Ik kon wel door de grond zakken van de pijn, maar ik wou mijn Meesteres niet teleurstellen. Met pijn in mijn onderbuik liepen we samen naar haar auto toe. In de auto kreeg ik een blinddoek om. We praatte wat bij over van alles en nog wat en na een kleine 10 minuten stond de auto stil. “stap maar uit slaafje van me”. “Mag ik mijn blinddoek dan afdoen Mee..”. Al voordat ik mijn zin af kon maken kreeg ik met haar platte hand een klap in mijn gezicht. “Nee slaafje van me, dat mag je niet, je weet dat je alleen iets mag doen wanneer ik je dat zeg en dat ik geen vragen van jou kant verwacht!”. ….
lees verder
Dit bericht is (na doorklik)2150 keer gelezen. De meeste mensen lezen berichten vanaf blogroll/homepage
Sorry, the comment form is closed at this time.